Art Meeting Tomaszowice 2017 – Materia Nieożywiona
Fragment ekspozycji wystawy Materia Nieożywiona, fot. Małgorzat Bundzewicz
oraz
Ponownie w kręgu Poezji
Art Meeting Tomaszowice 2017 – Materia Nieożywiona
Wystawa malarstwa, rysunku, grafiki i rzeźby pt. Materia Nieożywiona, prezentowana od 5 października do 30 listopada w Galerii Panorama Dworu w Tomaszowicach, zorganizowana została w ramach cyklu Art Meeting Tomaszowice po raz siódmy. Jak poprzednie, jest wystawą tematyczną i biorą w niej udział członkowie Okręgu Krakowskiego ZPAP.
Materia nieożywiona to obiekty umieszczone w przestrzeni dedykowanej przedmiotom, które w historii malarstwa i martwej natury mają szczególną pozycję. Często nacechowane treścią symboliczną, tworzyły skomplikowane relacje ikonograficzne. W tej stworzonej przez artystę przestrzeni przedmioty codziennego użytku tracą swoje pierwotne znaczenie, zaczynają nosić ślady prawdziwego życia i często mówią o autorze więcej niż jego portret, zajmując istotne miejsce w jego dziele. Materia nieożywiona w pewnym okresie dziejów malarstwa europejskiego stała się samodzielnym i bardzo istotnym tematem obrazów, z precyzyjnie zakomponowanymi przedmiotami. Malarzy interesowało już nie tylko przedstawienie materialnego świata, ale zwrócenie uwagi, za pomocą symboli, na doczesny wymiar ludzkiego życia, przemijalność piękna i nieuchronność śmierci.
Sztuka jest rodzajem mistycznej przemiany. Z pigmentów rozpuszczonych w oleju czy terpentynie powstają prawdziwsze od prawdziwych przestrzenie obiekty i zdarzenia. Artysta jest tutaj pośrednikiem między dziełem, a odbiorca jego sztuki, sugeruje, naznacza i określa drogę, którą odbiorca jego sztuki może podążać za jego intencją, tak więc powinien być odpowiedzialny za to, co odbiorcy sugeruje.
Współczesna sztuka odkryła wartość i bogactwo materii. Artysta studiuje materię, przygląda się jej, śledzi ją, czasami po to tylko, by ją artystycznie ujarzmiać, znaleźć sposób na nowe, oryginalne albo wzbogacone rozwiązanie. Prawdziwa inspiracja rozwija się w chwili intuicji, a potem przybiera pewną formę uzewnętrznienia, nadania formy i koloru w twórczym działaniu. Według Luigiego Pareysona: „Sztuka jest wyłącznie nadawaniem postaci i formowaniem pewnej materii, ale materia jest formowana zgodnie z pewnym niepowtarzalnym sposobem formowania, który jest sama duchowością artystycznie całkowicie przeistoczona w styl”.
Kiedy artysta współczesny odrzuca modele figuratywne, materia staje się istotnym elementem rozważania, a obraz staje jakby rozmową o materii. Czasami dzieło artysty nabiera kształtu rezygnacji z wszelkiej formy i uporządkowania, tak aby obraz stał się faktem, zdarzeniem tylko. Poprzez swoją sztukę, artysta odkrywa pomysłowość i bogactwo materii, i zobaczenie efektu tych odkryć było moim kuratorskim zamierzeniem...
Małgorzata Bundzewicz
kurator wystawy
Ponownie w kręgu poezji
Tegoroczna wystawa pt. Obraz i Słowo… W kręgu poezji, prezentowana w Białej Galerii Centrum Nowohuckiego Centrum Kultury od 13 do 30 października 2017 roku, zorganizowana wspólnie przez Zarząd Okręgu Krakowskiego ZPAP oraz Nowohuckie Centrum Kultury w Krakowie, to druga już odsłona twórczości artystów sztuk pięknych, dla których poezja stanowi jedną z ważnych form wypowiedzi.
Tym razem w aurze krakowskiej jesieni można było zapoznać się z poezją osiemnastu artystów, którzy na co dzień zajmują się malarstwem, rzeźbą, grafiką i performancem. Bez względu na dziedzinę wykonywanego profesjonalnie zawodu, łączy ich wszystkich potrzeba zapisywania swych myśli i emocji tzw. mową wiązaną, czyli wierszem. Wielu z nich ma na swym koncie opublikowane już drukiem utwory w formie pojedynczych wierszy lub nawet wydanych tomików poetyckich, ale są też tacy, którzy przez całe lata pisząc z głębokiej, wewnętrznej potrzeby, nigdy nie mieli okazji do ujawnienia światu tej strony swej twórczości. Cieszę się bardzo, że nasza wystawa daje im tę niepowtarzalną szansę, dzięki której zaistnieją ze swą poetycką twórczością nie tylko w przestrzeni galerii, ale i na stałe w naszym wydawnictwie.
Dla artystów sztuk pięknych słowo jest innego rodzaju tworzywem, przy pomocy którego budują swe dzieło. Ulotne w głośnej wypowiedzi, ale trwałe w graficznym zapisie, wypełnia swoistą przestrzeń i często bardziej dosadnie niż wytwór plastyczny uwidacznia potrzeby, refleksje i myśli autora. Jest w nim intymność, którą niejednemu z trudem przychodzi ujawnić oraz unaocznienie nieskrępowanej niczym prawdy o sobie i indywidualnej percepcji zdarzeń. Ten subiektywny świat, często ukryty głęboko i niechętnie upubliczniany, poszerza wiedzę o człowieku – jest niczym zaglądanie przez uchylone drzwi do skrywającej swe tajemnice duszy…
Jak powszechnie wiadomo, pisać każdy może... Ta forma ludzkiej wypowiedzi, istniejąca od starożytności i z zapałem kontynuowana przez kolejne stulecia, wciąż żyje i ma swoich zwolenników, którzy rozumieją sens i konieczność jej istnienia, a podstawowe pytania: kto zasługuje na miano poety i czym jest poezja wciąż nie posiadają sprecyzowanej jednolicie definicji.
Prezentowane na wystawie Obraz i Słowo... utwory poetyckie przyjmują różnoraką formę – od lirycznej po sarkastyczną, od poważnej po groteskową; posiadają również odmienne stylistyki i treści. Zdarza się, że omijają powszechnie przyjęte konwencje i literackie kanony – są przepełnione indywidualnością twórcy, a kształt ich uzależniony jest od sprawności literackiej autora i umiejętności operowania słowem. Brzmią w nich tęsknota, pragnienia, wspomnienia – niektóre stanowią relację z przeżytych stanów lub sytuacji. Poezja według Angusa Wilsona „jest tak jak malowanie słowami” – niczym nieskrępowana i pozwalająca w dowolny, ale świadomy sposób budować dzieło według zasad wybranych przez twórcę. Stanowi jedność prawdy artystycznej i życiowej, opowiadając o tym wszystkim, czego nie da się unaocznić przy pomocy pędzla czy dłuta. Staje się więc pewnego rodzaju dopełnieniem tego, czym na co dzień zajmują się prezentowani autorzy, z tym wyjątkiem, że porusza problemy, które nie wchodzą w zakres ich plastycznego języka wypowiedzi i możliwości, jakie on daje.
Dziękuję artystom, którzy zgodzili się na wzięcie udziału w naszym projekcie poprzez zaprezentowanie wybranych fragmentów swej poetyckiej twórczości. W pełni rozumiejąc wątpliwości i psychiczne blokady, z jakimi niejedna osoba borykała się przed podjęciem decyzji o uczestnictwie w wystawie, mam głębokie przekonanie, że warto podzielić się z innymi swymi literackimi osiągnięciami; dać szansę sobie na kontakt z odbiorcą, a odbiorcy na kontakt z pięknem. Bez oceniania i weryfikowania wartości prezentowanych utworów uważam, że każdy uczestnik wystawy zasługuje na szacunek i uznanie, a jego twórczość na chwilę refleksji i próbę zrozumienia. Myślę też, że wielu widzów znajdzie wśród proponowanych wierszy coś dla siebie, jakiś znak odbicia własnych przeżyć i potrzeb, stanów psychicznych i emocjonalnych.
Joanna Warchoł
prezes Okręgu Krakowskiego ZPAP
(fragmenty wstępu do katalogu towarzyszącego wystawie pt. Obraz i Słowo... W kręgu poezji; wydawca: Okręg Krakowski ZPAP, Kraków 2017)
| « poprzednia | następna » |
|---|
